superlativu

À prupositu di Wiktionary

Corsu

Sustantivu

superlativu s. m.

  1. Hè u gradu chì indicheghja u livellu più altu in rilazione à un'altru.

Prununzia

  • [superlativu]
  • IPA: /suberlaˈdiwu/ (cism.), /superlaˈtiwu/ (pum.)

Sillabazione

su | per | la | ti | vu

Etimulugia

Issu sustantivu corsu vene da u latinu "superlativus".

Parolle currelate

aghjettivu, acronimu

Traduzzione