magnamentu
Vai alla navigazione
Vai alla ricerca
Corsu
Sustantivu
magnamentu s. m. (o mangnamentu o manghjamentu)
Prununzia
- [magnamentu]
- IPA: /maɲɲa'mɛ̃tu/
Sillabazione
ma | gna | men | tu
Etimulugia
Issu sustantivu corsu vene da u verbu corsu "magnà".
Parolle currelate
limone, ghjallina, pecura, boie, ovu, magnà
Traduzzione
|
|