giuellu
Corsu
Sustantivu
giuellu s. m. cism. (o ghjuellu o giuiellu o ghjuiellu o giueddu o giuieddu)
Prununzia
- [giuellu]
- IPA: /dʒu'ellu/
Sillabazione
giu | el | lu
Etimulugia
Issu sustantivu corsu vene da u latinu "jocus" (ghjocu).
Parolle currelate
oru, bisgiù, riccu, ricchezza, argentu
Traduzzione
|
|