cumpratore
Corsu
Sustantivu
cumpratore s. m. cism. (o cumpradori o cumpradore)
Prununzia
- [cumpratore]
- IPA: /kũpraˈdɔrɛ/
Sillabazione
cum | pra | to | re
Etimulugia
Issu sustantivu corsu vene da u verbu corsu "cumprà".
Parolle currelate
Traduzzione
|
|