bugia
Corsu
Sustantivu
bugia s. f. cism. (o bacia o bucia)
Prununzia
- [bugia]
- IPA: /bu'ʤia/
Etimulugia
Issu sustantivu corsu vene da u latinu "baucia".
Parolle currelate
Traduzzione
|
|
Talianu
Sustantivu
bugia
bugia s. f. cism. (o bacia o bucia)
Issu sustantivu corsu vene da u latinu "baucia".
|
|
bugia