branca

À prupositu di Wiktionary
Vai alla navigazione Vai alla ricerca

Corsu

Sustantivu

branca s. f.

Prununzia

  • [branca]
  • IPA: /ˈbrãka/

Sillabazione

bran | ca

Etimulugia

Issu sustantivu corsu vene da u latinu "branca".

Parolle currelate

ramu, arburu, ghjemba

Traduzzione