berílio
Purtughese
Sustantivu
berílio s. m.
Prununzia
- [berílio]
- IPA: /be'rilju/
- Sillabazione: be | rí | lio
Etimulugia
Vene da u latinu "beryllus", derivatu da u grecu βήρυλλος (beryllos) cù u suffissu -ium.