berílio

À prupositu di Wiktionary

Purtughese

Sustantivu

berílio s. m.

  1. berilliu

Prununzia

Etimulugia

Vene da u latinu "beryllus", derivatu da u grecu βήρυλλος (beryllos) cù u suffissu -ium.

Parolle currelate

químico, metal