arbitru

Corsu

Sustantivu

arbitru s. m.

Prununzia

• [arbitru]
• IPA: /'arbitru/

Sillabazione

ar | bi | tru

Etimulugia

Issu sustantivu corsu vene da u latinu "arbitrum".

Parolle currelate

partita

Traduzzione

talianu: arbitro spagnolu: árbitro sicilianu: àrbitru, àrbutru

francese: arbitre inglese: referee