timpurale
Corsu
Sustantivu
timpurale s. m. cism. (o timpurali)
Prununzia
- [timpurale]
- IPA: /timpuˈralɛ/
Sillabazione
tim | pu | ra | le
Etimulugia
Issu sustantivu corsu vene da u latinu "temporalem" o "temporalis".
Parolle currelate
Traduzzione
|
|