ornitorinko

ornitorinko

Esperantu

Sustantivu

ornitorinko s. (pl.: ornitorinkoj; acc.: ornitorinkon; acc. pl.: ornitorinkojn)

1. ornitorincu

Prununzia

• [ornitorinko]
• IPA: /ornitoˈrinko/
• Sillabazione: or | ni | to | rin | ko

Etimulugia

Vene da u talianu "ornitorinco".