talianu

À prupositu di Wiktionary

Corsu

Sustantivu

talianu s. m. (o italianu)

  1. (linguistica) lingua parlata in Italia.

Prununzia

  • [talianu]
  • IPA: /taˈljanu/

Sillabazione

ta | lia | nu

Etimulugia

Issu sustantivu corsu vene da a parolla latina "italianus" o "italiensis".

Parolle currelate

napuletanu, lumbardu, venetu, calabresu

Traduzzione


Sicilianu

Sustantivu

talianu

  1. talianu, italianu