voticu

À prupositu di Wiktionary

Corsu

Sustantivu

voticu s. m.

  1. (linguistica) lingua uralica parlata in l'Ingria (tarritoriu à cavallu frà a Finlandia è a Russia).

Prununzia

[voticu]

Sillabazione

vo | ti | cu

Etimulugia

Istu sustantivu corsu vene da u nome lucale "Vađđaa".

Parolle currelate

russu

Traduzzione