serbu

Corsu

Sustantivu

serbu s. m.

1. (linguistica) lingua parlata in a Serbia.

Prununzia

[serbu]

Sillabazione

ser | bu

Etimulugia

Issu sustantivu corsu vene da u latinu "serbicus".

Parolle currelate

cruatu

Traduzzione

afrikaans: Serwies albanese: Serbishte amaricu: ሰርቢኛ arabu: صربية armenu: Սերբերեն azeru: Серб bascu: Serbiera bielorussu: Сербскай, Сэрбская, Сербская bretone: Serbeg bulgaru: Сръбски catalanu: Serbi chinese: 塞尔维亚语 cecu: srbský danese: Serbisk inglese: Serbian estone: Serbia persianu: صربستانى, صرب, سربانی finlandese: serbia francese: serbe frisone: Servysk galizianu: Serbio ghjeurghjanu: სერბიული tedescu: Serbisch grecu: Σερβικά ebraicu: סרבית hindi: सर्बियन ungarese: Szerb islandese: Serbneska indunesianu: Serbia talianu: serbo irlandese: Seirbis ghjappunese: セルビア語

cureanu: 세르비아어 curdu: Sirbî lettone: Serbu lituanu: Serbų, serbiškai macedone: Српски malese: Serbia maltese: Serb moksha: Сербонь mongulu: Серб, Серби nepalese: सर्बियाली nurveghjese (bokmål): Serbisk occitanu: Serbi ulandese: Servisch n pulaccu: serbski purtughese: Sérvio rumenu: Sârbă russu: Сербский sicilianu: serbu serbu: Srpski m, Српски sluvaccu: Srbský sluvenu: Srbščina spagnolu: servio swahili: Kiserbia svedese: serbiska tamil: செர்பியன் tataru: Сербия thailandese: ภาษาเซอร์เบียน, ภาษาเซอรเบีย, ภาษาเซอร์เบีย turcu: Sırpça ucrainu: Сербський urdu: صربي vietnamese: Tiếng Xéc-bi gallese: Serbaidd yiddish: סערביש

Sicilianu

Sustantivu

serbu

1. serbu