pruverbiu
Corsu
Sustantivu
pruverbiu s. m.
- sprissione breve chì, suvente in sensu figuratu, esprime avvertemente;
Prununzia
- [pruverbiu]
- IPA: /pru'wɛrbju/
Sillabazione
pru | ver | biu
Etimulugia
Di u latinu "proverbium", chì ha u listessu significatu.
Parolle currelate
Traduzzione
|
|
Sicilianu
Sustantivu
pruverbiu