esclamazione
Corsu
Sustantivu
esclamazione s. f. cism. (o esclamazioni)
- Parte di u discursu (aghjettivu o avverbiu) chì sta à indicà una parolla detta enfaticamente o cume rispusta netta.
Prununzia
- [esclamazione]
- IPA: /ɛsklama'dzjɔnɛ/
Sillabazione
e | scla | ma | zio | ne
Etimulugia
Issu sustantivu corsu vene da u verbu corsu "esclamà" chì vene da u latinu "exclamare".
Parolle currelate
esclamà, verbu, grammatica, citazione
Traduzzione
|
|
Talianu
Sustantivu
esclamazione