ciaffu
Corsu
Sustantivu
ciaffu s. m.
Prununzia
- [ciaffu]
- IPA: /'tʃaffu/
Sillabazione
ciaf | fu
Etimulugia
Issu sustantivu corsu vene forse da u talianu "ceffone" (dirivatu da "ceffo", faccia, furmatu nantu à u latinu "caput", testa).
Parolle currelate
Traduzzione
|
|
Sardu logudorese
Sustantivu
ciaffu