castellu

À prupositu di Wiktionary

Corsu

Castellu

Sustantivu

castellu s. m. cism. (o casteddu)

  1. Inseme di edifici furtificati, incù mura e torri, usatu a scopu difensivu.

Prununzia

  • [castellu]
  • IPA: /ka'stellu/

Sillabazione

ca | stel | lu

Etimulugia

Issu sustantivu corsu vene da u latinu "castellum".

Parolle currelate

, reghjina

Traduzzione