beja

À prupositu di Wiktionary

Corsu

Sustantivu

beja s. m.

  1. (linguistica) lingua parlata da pupulazioni chì abitanu a parte settentriunale di u Sudan, in l'Eghjittu è in l'Eritrea.

Etimulugia

Issu sustantivu corsu vene da u nome di a lingua: "beja".

Parolle currelate

sudanesu

Traduzzione