aramaicu

À prupositu di Wiktionary

Corsu

Sustantivu

aramaicu s. m.

  1. (linguistica) lingua semitica parlata da gruppi in Siria, Turchia è Iran

Prununzia

  • [aramaicu]
  • IPA: /ara'maiku/

Etimulugia

Issu sustantivu corsu vene da u latinu "aramaicus".

Parolle currelate

arabu, ebraicu, amaricu, accadicu

Traduzzione